Na een jarenlange lobby krijgt de Limburgse vlaai vanaf maandag 22 januari Europese erkenning als streekproduct via een Beschermde Geografische Aanduiding. Dit betekent dat alleen bakkers binnen Belgisch- en Nederlands Limburg deze vlaai mogen bakken en het gebak moet voldoen aan een aantal voorwaarden.
Met de Beschermde Geografische Aanduiding staat de Limburgse vlaai nu in hetzelfde rijtje als Serranoham en balsamico-azijn uit Modena. In Limburg zijn de bakkers blij met deze erkenning. Hiermee komt een einde aan de concurrentie van ‘namaak vlaaien’ die bijvoorbeeld in het schap van de supermarkt liggen. “500 gram gelei op een baksel uit de diepvries is géén Limburgse vlaai”, aldus bakker Marcel Roubroeks uit Sittard in het ND.
Voortaan moeten bakkers uit Belgisch- en Nederlands Limburg die Limburgse vlaai willen verkopen toestemming vragen en akkoord gaan met de regels. “Bakkers uit de beide Limburgen die in de toekomst Limburgse vlaai willen verkopen, moeten zich bij ons melden”, zegt Peter Nulens uit Hasselt die samen met Marcel Roubroeks uit Susteren lobbyde voor de Europese erkenning tegen VRT. “Ze ondertekenen dat ze ons lastenboek strikt zullen volgen. Daarin staan alle regels waaraan de vlaai moet voldoen. Die regels hebben we samen met Limburgse bakkers opgesteld.”
Voorwaarden voor Limburgse vlaai
Aan welke voorwaarden moet een Limburgse vlaai nu voldoen? Allereerst moet de vlaai in Limburg gebakken zijn. Het moet een dagvers product zijn en mag niet worden ingevroren. Als de bakker de vlaai na het bakken voorziet van slagroom mag die het geen Limburgse vlaai meer noemen. Een vlaai moet een vers goudbruin gebakken rond gebak met een diameter van minimaal 10 en maximaal 30 centimeter. Het heeft een dunne bodem met maximaal 1 centimeter dikte. Deze moet zo stevig zijn dat een punt uit de hand kan gegeten kan worden. De vlaai bestaat uit een bodem, een vulling en eventueel een toplaag. Een bakker kan deze vullen met fruit, rijstpap, crème, griesmeelpap, verse kaas, een mengsel van suiker met ei of een combinatie hiervan. Tot slot kan hij/zij de vlaai voor het bakken afwerken met een deksel, latjes of kruimels en suiker.
Bakkers die zich niet aan de regels houden kunnen een boete krijgen. In België controleert de Federale Overheidsdienst Economie en in Nederland houdt de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit toezicht.
Gevolgen bakkers buiten Limburg
Dit betekent dat Bakkers die niet in Limburg bakken geen Limburgse vlaai meer mogen verkopen. Een van hen is Frank Driessen. Zijn Bakkerij van de Mortel bevindt zich in Someren, op een paar kilometer van Limburg. “We zitten wel in het vlaaiengebied, maar we wonen niet in Limburg”, zegt hij tegen RTL Nieuws. “Moet ik nu Brabantse vlaai schrijven op de bordjes, of Brabantse vlaai met smaak van Limburg?”
Marco Vink, directeur van de bekende vlaaienketen Multivlaai en een grote concurrent van de Limburgse vlaaienbakkers, vertelt aan het AD dat hij niet verwacht dat de Europese erkenning gevolgen heeft voor zijn onderneming. “Onze producten worden dagelijks vers gebakken in onze bakkerij in het Limburgse Sevenum (gemeente Horst aan de Maas). Ze gaan ‘s middags de oven in en worden ‘s avonds en ‘s nachts vervoerd naar onze winkels”, aldus Vink.