Maître Paul directeur Ernst Jan Broer denkt vijf jaar nodig te hebben om de omzet van het bedrijf bijna te verdubbelen naar 60 miljoen euro. Groei wil het jubilerende bedrijf vooral halen uit het buitenland.
"Of ik zelf Maître Paul producten eet? Haha, ik ben er dol op. Ik schotel al mijn bezoek taarten van Maître Paul voor en ik neem het ook altijd mee als ik ergens op bezoek ga. In de eerste twee maanden dat ik hier werkte ben ik vijf kilo aangekomen." Aan het woord is Ernst Jan Broer, sinds twee jaar directeur bij diepvriestaartengigant Maître Paul.
Alle taarten, schnitten en tompoucen die het bedrijf maakt, worden gebakken in een enorme bakkerij in Tilburg, gevestigd in een voormalige textielfabriek. Drie soorten taarten kunnen tegelijk worden gebakken, gedecoreerd, ingevroren en ingepakt.
Op het moment van rondleiding worden er custardvingers voor de Engelse markt, mokkaschnitts voor de Nederlandse bakkers en advocaattaarten voor Duitsland gebakken. Veel van het werk gaat met machines, maar een deel is nog altijd mensenwerk. Aan een lopende band leggen drie vrouwen op elke mokkaschnitt vijf stukjes chocolade, iets verderop zit een vrouw met een soort grote kam de strepen op de custardvingers uit te vegen tot een kunstig motief.
Het bedrijf Maître Paul bestaat officiëel 25 jaar, toen fuseerden Bakkerij Albro, voormalig eigendom van Albert Heijn, en Carels Banketbakkerij. In die kwart eeuw is het bedrijf een aantal keer van eigenaar gewisseld, van suikerbedrijf Züdsucker naar Schöller. In 2001 kocht het Zwitserse Nestlé Schöller en kreeg Maître Paul erbij.
In 2008 nam investeringsmaatschappij Clearwood, waarvan Broer een van de vijf eigenaars is, Maître Paul over van Nestlé. Naast Maître Paul zit Clearwood ook in boekverkoper ECI en in sauzen- en kruidenbedrijf Intertaste.
"Het was vanaf het begin duidelijk dat Maître Paul niet in de strategie van Nestlé paste, maar vanuit de overname was bepaald dat ze het een paar jaar moesten vasthouden. Ze hebben de boel keurig gemanaged, maar het was duidelijk een tijdelijke exercitie", aldus Broer.
Clearwood kocht Maître Paul samen met Fortis Private Equity. Een jaar geleden nam Clearwood de aandelen van Fortis over. "Zij zaten er anders in dan wij. Een private equitybedrijf wil snel resultaten boeken en weer doorverkopen. Wij zitten er meer voor de lange termijn in. Voor ons is het ondernemen belangrijk. De reden dat we in Maître Paul hebben geïnvesteerd, was dat we veel manieren zagen om de productiemethoden en -processen efficiënter te maken. Nestlé had netjes op het bedrijf gepast, er stond een goede fabriek, de randvoorwaarden waren goed, maar het heilige vuur ontbrak. Maître Paul was al jarenlang marktleider in het diepvriestaartenvak. De instelling was heel lang dat het bedrijf nou eenmaal grote, dure taarten maakt, er werd niet gekeken naar slimme oplossingen."
Echt grote veranderingen heeft Broer naar eigen zeggen niet doorgevoerd. Hij heeft het liever over vele kleine stapjes. "Zo kost het heel veel tijd om na elke dag produceren de machines weer helemaal schoon te maken. Die kosten maak je of je nou een hele of een halve dag produceert. Door de productieschema's beter op elkaar af te stemmen, kun je die vaste kosten over meer volume uitspreiden. Door veel van dat soort maatregelen te nemen, hebben we een flinke efficiëntieslag kunnen maken."
De verbeteringen die Broer heeft doorgevoerd zijn al zichtbaar in de omzet, die groeit weer. In 2009 was de omzet 32,5 miljoen euro, volgens Broer moet dat binnen een paar jaar naar 60 miljoen euro kunnen.
Groei moet vooral komen uit buitenlandse markten. "In Nederland hebben we met Maître Paul een marktaandeel van 34 procent en dan reken ik de huismerken die we maken nog niet mee. Naast Nederland zitten we ook in Duitsland, Groot Brittannië en Frankrijk. Het zou logisch zijn om daar uit te breiden. Ruim twintig procent van al het gebak dat we maken, gaat naar Duitsland. Maar daar worden we nu alleen nog maar huis aan huis verkocht. We liggen daar niet in de winkel. Uitbreiding naar Duitsland is relatief eenvoudig, we weten wat ze lekker vinden."
Duitsers houden volgens Broer meer van kwalitatief goede taarten. "Het is jammer dat veel van onze mooiste taarten naar het buitenland gaan", lacht Broer. "Traditioneel houden Nederlanders van veel en goedkoop. Jarenlang was de bestseller in de markt een stagroomtaart van een kilo voor 3,49 euro. Maar de smaak van de Nederlander begint langzaam te veranderen. Nu willen ze lekker en goedkoop. We hebben nu dus ook een kleinere slagroomtaart van hogere kwaliteit in het assortiment."
> Bron: z24.nl