Nog niet zo lang geleden heb ik afgesproken om met een aantal fanatiekelingen te gaan fietsen: we wilden op onze ATB-fietsen het natuurgebied de Drunense Duinen onveilig maken. U moet weten dat ik op nog geen 15 kilometer afstand woon, maar ik er zelden kom.
De dag van onze afspraak brak aan, de zon stuwde de thermometer tot boven de 30 graden, de bospaden hadden al lange tijd geen regendruppels meer gezien en zelfs de wind zuchtte van deze warmte. Maar wij gingen de uitdaging aan.
Al snel bleek dat dit natuurpark getransformeerd was in de Saharah en dat het meer dan eens leek op een wandeltocht. Maar waar ik het meest van stond te kijken, was de schitterende natuur en het indrukwekkende landschap. Dit keer totaal anders dan de vorige keren dat ik hier was en ik waande me niet meer in Nederland, terwijl ik bijna in mijn eigen achtertuin was.
Ook ik vind het leuk om tijdens mijn vakanties andere culturen te ontmoeten, om in een andere omgeving te zijn, je te laten inspireren voor nieuwe ideeën. Maar tijdens onze fietstocht kwam ik nog meer tot het besef dat er in onze eigen omgeving veel te halen is en dat we niet alleen moeten afgaan op hetgeen wat van ver komt. Ook in de bakkerij zijn er tal van mogelijkheden om lokaal of regionaal grondstoffen/producten in te zetten. Op deze manier hebben we ook een verhaal te vertellen bij ons product en verkleinen daarmee tevens de 'footprint' van onze producten.
Tot welke inzichten een fietstochtje al niet kan leiden! Tevens beloof ik u nu plechtig dat ik bij de volgende afspraak de auto laat staan en het kleine stukje ernaar toe ook op de fiets zal afleggen.