De cultuur van het broodje kaas eten is erkend als immaterieel erfgoed door het Kenniscentrum immaterieel erfgoed Nederland. Immers, in het buitenland staan Nederlanders bekend onder de naam ‘kaaskoppen’. Maar of dit nou een scheldnaam is? Bijna elke Nederlanders kan toch genieten van een verse, nog warme boterham van een brood dat net uit de oven komt, met een smeuïge plak kaas. Of je nou de voorkeur geeft aan wit of bruin brood, jonge of oude kaas, al dan niet met een lik mosterd, het eten van een boterham met kaas verbindt Nederlanders.
Dynamische cultuur
Hiermee voldoet het eten van een broodje kaas in ieder geval aan de ‘identiteit’-voorwaarde in de definitie van immaterieel erfgoed: ‘Cultuuruitingen die door erfgoedgemeenschappen worden beleefd als erfgoed en hen een gevoel van identiteit en continuïteit geven. Dit immaterieel erfgoed wordt steeds opnieuw vormgegeven in samenhang met maatschappelijke veranderingen en in interactie met de sociale omgeving en van generatie op generatie doorgegeven’. Aan de andere kant is het dus ook belangrijk dat de broodje kaas cultuur niet statisch is, maar met de tijd mee verandert. Ook dit is natuurlijk zichtbaar. De brood- en kaasproductie ontstond al in de zestiende eeuw in een gebied dat toen nog niet eens Nederland heette. Brood met kaas waren destijds al een bekende maaltijd, op elk moment van de dag.
Ook tegenwoordig ontwikkelt de cultuur van het broodje kaas eten zich nog. Waar de eerste associatie misschien het witte bolletje in de broodtrommel is, bieden lunchrooms anno 2019 de meest luxe versies van het broodje kaas aan. Denk aan allerlei ‘superfood’-varianten zoals speltbrood met geitenkaas. En wie weet hoe we over vijf jaar een broodje kaas eten? De vereniging ‘We Love Baking’, die de aanvraag indiende, heeft beloofd ervoor te zorgen dat de cultuur van het broodje kaas eten blijft bestaan. Daar hoeven zij wat de redactie van Bakkers in Bedrijf niet veel voor te doen: wij smeren er nog eentje!