De laatste jaren lijkt het wel of coaches als paddenstoelen uit de grond schieten. Begrijp me niet verkeerd: de wereld kan echt wel ‘goede’ coaches gebruiken. Onlangs raakte ik in gesprek met iemand die recentelijk haar droom had verwezenlijkt: ze heeft een coachtraining gevolgd en ze kon direct aan de slag. Ze wil al haar hele leven met mensen werken. Dat kan ik me voorstellen, want werken met mensen is het mooiste wat er is.
Ze vertelde dat de eerste coachee zich al had aangemeld. Nieuwsgierig vroeg ik naar haar aanpak. “Nou, die is wel goed hoor”, zei ze lachend. De coachee moet regelmatig huilen, dan doe je toch zeker wel iets goed, hè? Vol trots keek ze mij aan.
Mijn nieuwsgierigheid werd hierdoor pas echt geprikkeld. “Wat is dan precies je werkwijze en wat wil je bereiken?”, vroeg ik. “Nou, ik laat hem vertellen over zijn jeugd en die was niet gemakkelijk. Daar ligt de bron van alle kwaad. Je wilt niet weten.” Ik probeer het nog een keer en voel dat ik kritischer word. "Als ik het goed begrijp evalueer je vooral, je kijkt terug en onderzoekt. Je blijft gefocust op wat niet goed gaat en zoekt misschien naar de schuldige die hem dit heeft aangedaan. Hij maakt hiermee geen echte stappen voorwaarts. Door alleen terug te kijken en te analyseren kom je niet dichter bij de oplossing”, opperde ik. “Dit afgezien van het feit dat je coach bent, geen psycholoog laat staan psychiater.”
Natuurlijk vinden mensen het fijn als ze kunnen blijven klagen en jij meepraat. Dit is exact wat er gebeurt bij het koffieapparaat. Je gesprekspartner vindt het fijn, maar het levert uiteindelijk geen resultaat op. Hij is er niet écht mee geholpen (en de werkgever ook niet). Er verandert immers niets.
Dit gaat trouwens niet alleen op voor de relatie tussen coach en klant. Hetzelfde geldt voor medewerkers onderling of tussen leidinggevenden en personeel.
Wil je elkaar verder helpen, leren en ontwikkelen dan moet je stoppen met praten over het verleden. Dan ben je pas echt geholpen. Richt je alleen op de toekomst. De volgende vragen kunnen je hierbij helpen en zijn gebaseerd op de methode van ‘Resultaatgericht werken’:
• Waar sta je nu? (huidige situatie)
• Wat gaat er goed?
• Hoe ziet je gewenste toekomst eruit? (doelen, intentie, waar hoop je op?)
• Wat doe jij anders in de nieuwe situatie? (open vragen stellen)
• Wat zullen anderen merken dat er anders gaat? (wat ziet men jou anders doen?)
• Wat is nu, straks of morgen de kleinst mogelijke stap die je kunt zetten om de gewenste situatie te bereiken?
Jannes Schuiling is zelfstandig organisatieen HR-adviseur.
jannes@schuilinggroep.nl | www.schuilingconsult.nl