De laatste tijd verbaas ik me nogal eens over de overheid, die een probleem op het gebied van wetgeving of subsidie niet oplost door het probleem aan te pakken, maar er weer een nieuwe regel aan toevoegt waardoor het wel zou moeten werken. Gek worden we ervan.
Over de branche verbaas ik me net zo hard. Niet dat we klagen over de torenhoge energierekeningen en de politiek. Dat is terecht. Ik verbaas me erover dat we niet praten over de kostenstijgingen van grondstoffen. Dat is immers een veel groter aandeel van je kostprijs dan energie. Op de een of andere manier wordt het bij grondstoffen wel geaccepteerd en bij energie niet. Terwijl het allebei marktwerking is en je geluk afhangt van de vraag wanneer je contract afloopt. Ik verbaas me er ook over dat ik met drie telefoontjes fors lagere prijzen geoffreerd krijg. Er valt dus te onderhandelen en kennelijk doen wij bakkers dat onvoldoende met onze grondstoffenleveranciers.
De allergrootste verbazing is dat diezelfde leveranciers en andere commerciële partijen een nieuwe federatie hebben opgericht. Niet vanuit hun eigen business ‘het leveren van goede grondstoffen’, maar om op een probleem te focussen dat op een ander bord ligt. Eerder was de NBOV hier ook bij betrokken. Later bleek dat de doelstellingen ongeveer hetzelfde zijn als die van oudsher bij cao-partijen liggen. De vier sociale partners - FNV, CNV, NVB en de NBOV - gaan via de nieuwe stichting Bakkracht veel meer aandacht geven aan imago, instroom, opleiden en ontwikkelen. Ook de nieuwe website van het sociaal fonds ‘Bakbekwaam’ draagt daaraan bij. Ik verbaas me over de vraag wat het belang van die andere partijen is om dit dubbel te doen? Kunnen ze ons als bakkers niet beter helpen door de beste kwaliteit tegen aantrekkelijke prijzen te bieden? Begrijp me goed, samenwerken is zeker nodig, en houd daarbij vooral wel de verschillende rollen en belangen in het oog. Dan levert samenwerking zijn vruchten af en kom je sneller tot resultaten zonder dat je een nieuwe vereniging of stichting nodig hebt. De belangen van de ambachtelijke bakkers zijn toch iets anders dan die van de grondstoffenleveranciers, dus moeten we vooral samenwerken met de vakbonden als het gaat om ons eigen personeel. Als je je even verdiept in de kosten van samenwerking, dan kom je er ook achter dat je er als bakker altijd zelf voor betaalt en soms dubbel of driedubbel. Hoeveel sigaren uit eigen doos wil je oproken?
Ik besef volledig dat het in onze branche niet altijd goed is geregeld. Daar werken we wel heel hard aan. Het gaat niet van de ene op de andere dag, vanuit mijn onderneming ben ik ook anders gewend, maar het wordt wel beter.
Arend Kisteman
Voorzitter NBOV