Aperitivi

15 augustus 2017

170815-Bib-41-Aperitivi_565x327-300x174 Foto: Barbara Ciotola Ferri

Misschien zou ik het moeten hebben over ChickFriends, die niet weten wat een vriend is. Of over brand in varkensstallen van ondernemers, die het woord varkensboer niet waard zijn. Over Trump en Kim Jong-un. Turkije. Bosbranden. Conflicten bij het Skûtsjesilen. De lange kabinetsformatie.

Of over die bedrijfsleider bij een tankstation langs de vakantiesnelweg. Die ’s ochtends vroeg al zuchtte bij onze koffiebestelling. Arme man. Er werd net een buslading Chinese toeristen gelost, die eerst even het toilet bezochten. Veel Chinezen toiletteren gehurkt. Ook als er een bril op het toilet zit. Ik herinner me mijn verbazing, toen ik in China de eerste keer schoenafdrukken op de wc-bril zag.

Nee. Ik heb het liever over die avond in Fano, Italië. Een charmant provinciestadje in Le Marche aan de Adriatische kust. Het aantal Nederlanders, dat je er tegenkomt, is net zo groot als het aantal Italianen, dat zich aan de verkeersregels houdt: niet zoveel.

We zaten bij een koffiehuis in zo’n straatje, dat je in films ziet. Geroezemoes van genietende mensen. Gepleisterde, oranje-gele muren. Houten luiken. Balkonnetjes. Wat achterstallig onderhoud.

De dame in de bediening besloot dat we de ‘aperitivi’ wel wilden. Een drankje en wat nootjes, denk je als Hollander. Nee. Er kwam een keur aan hapjes op de wiebelige tafeltjes. Prosciutto, salami en kaas. Foccacia met rozemarijn. Gefrituurde groente. En veel meer.

Zo ook een Italiaanse speltsalade. Ik maak ‘m zelf ook graag. Vanwege de eenvoud: Kook de spelt. Laat het afkoelen. Voeg kleingesneden mozzarella en tomaat toe. Wat basilicumblaadjes. En doe er olijfolie over. Verrukkelijk. (Recepten? Google op: insalata di farro.) Dat fascineert me aan de Italiaanse keuken: weinig ingrediënten, vanzelfsprekend uit de buurt, en een smaak die je alle ellende in de wereld doet vergeten.

Kortom, ik houd van la dolce vita.

  • Met Italiaanse vakantiegroet,
  • Hanno Spanninga
 

Altijd op de hoogte blijven?