Vijf generaties Out in bakkerij aan het water

6 september 2022 Naomi Heidinga

Bakker Out viert dit jaar het 125-jarig jubileum. Inmiddels staat de vijfde generatie aan het roer: Jacqueline Out. Hans en Willy, de ouders van Jacqueline, helpen nog steeds mee op de achtergrond. “Maar op mijn 71ste is het tijd om het wat rustiger aan te doen”, aldus Hans.

De bakker is een begrip in Ouderkerk en omgeving. Het karakteristieke pand ademt historie uit. “Op deze plek zit al vierhonderd jaar een bakker”, vertelt Hans Out. “Daarmee is dit een unieke plek in de Nederlandse historie.” Die historie wil de familie Out levend houden. Ze zijn verknocht aan hun plek aan het water. De familie Out begon op 27 april 1897 aan het bakkersavontuur aan de Kerkbrug. Johannes Adrianus Out is de eerste bakker in de familielijn. Er volgden vele generaties Out. Hans nam het bedrijf in 1989 van zijn vader Jan over. Hij werkte voor de overname al jaren met zijn vader samen.

Wist je als kind al dat je bakker wilde ­worden?

“We hadden een groot gezin. Als jongen waren er al klusjes in de bakkerij. Wanneer ik uit school kwam, lag er een briefje op de keukentafel met de bestellingen die nog moesten worden bezorgd. Daar had ik vaak echter geen zin in. Na school ging ik vaak direct door naar de boerderij. Het kon in mijn jeugd twee kanten op: ik zou bakker of boer worden.” Het boerenleven, dat werd het niet. “Ik ben voor mijn opleiding naar een internaat gestuurd. Ik moest huilen toen ik weg moest, maar achteraf was ik er blij mee. De periode heeft me gevormd en ik heb heel veel geleerd. Onze docenten waren enthousiast en heel gemotiveerd. Met een aantal docenten uit die tijd heb ik nog steeds contact.”

Gold hetzelfde voor jou, Jacqueline?

“Voor mij was dat een minder uitgemaakte zaak. Ik werkte op zaterdag en in de schoolvakanties in de bakkerij. Ik vond het leuk om te doen, maar na de middelbare school wilde ik toch verder kijken. Ik twijfelde tussen het bakkers- of kappersvak. Uiteindelijk heb ik voor een opleiding aan de Hotelschool gekozen. Tijdens mijn studie kwam ik erachter dat ik het bakkersvak toch wel erg leuk vond. Ik liep stage in Londen bij sterrenrestaurant/brasserie One Lombard Street. Collega’s probeerden voor een nagerecht brood te maken. Dat mislukte. Ik bood aan om te helpen en het resultaat leverde complimenten op. Toen begon het toch te kriebelen. Na mijn stage ben ik met mijn ouders om tafel gaan zitten en heb ik ze verteld dat ik de zaak wilde overnemen. Ik maakte mijn opleiding af en ben vervolgens de bakkersopleiding gaan volgen. In drie jaar, met een beetje een aangepast programma. Ik heb telkens kort stage gelopen, maar drie maanden, om even kennis te maken met andere bedrijven. Na het afronden van mijn studie kreeg ik een prachtige kans: ik kon stage lopen in Mount Kisko in de staat New York bij patissier Maarten Steenman van ‘La Tulipe Dessert’. Het leukst was het meewerken aan een bruidstaart voor Chelsea Clinton.”

Generaties Bakker Out_Naomi Heidinga V.l.n.r. Jacqueline Out, Hans en Willy Out en Edwin Meissen.

Wanneer ben je in het bedrijf gaan werken?

“In 2011 ben ik teruggekomen om in ons bedrijf te gaan werken. Ik wilde graag iets met mijn horecaervaring doen. We besloten daarom een tearoom te openen. De opening in 2012 viel samen met het 115-jarig bestaan. In 2013 hebben we een terras toegevoegd.”
Jacqueline stoomt het bedrijf klaar voor de overname. In 2017 moet ze echter noodgedwongen een stapje terug doen. De druk is haar te veel en ze moet even afstand nemen van het bedrijf. “We begrepen dat Jacqueline een zaken- partner nodig had”, vertelt Hans. “Edwin Meissen was voor ons de enige geschikte kandidaat. Ik heb hem zelf opgeleid en hij heeft vanaf zijn zeventiende tien jaar bij ons gewerkt. Na tien jaar ­hebben we afscheid van elkaar genomen: Edwin wilde meer en wij konden hem dat niet bieden. In 2017 belde ik hem om te vragen of hij een bak koffie wilde komen drinken. Hij was toen net bezig met het aankopen van een eigen zaak. Hij zag de rol als vennoot zoals wij die voor ogen hadden wel zitten. De eerste twee jaar heeft Edwin als medewerker meegedraaid, in 2019 is hij vennoot geworden.”

Hofleverancier

Bakker Out is hofleverancier. Wat betekent dat? “Ik vind het een enorme eer, een kroon op het werk”, aldus Hans. “Maar het is niet zo dat we aan het Koninklijk Huis leveren. Al hebben we wel een keer voor een Duits congres, georganiseerd door Prins Claus, producten geleverd. We stuurden een factuur met ons nieuwe logo, dat we hadden voorzien van een kroontje. Dat werd niet gewaardeerd, we werden gesommeerd om het aan te passen. Dat hebben we gedaan, maar de kosten die daarmee waren gemoeid, ook met het oog op het verpakkingsmateriaal, waren hoger dan de uiteindelijke factuur. Die hadden we dus beter niet kunnen versturen. Als het goed is, wordt ons predicaat binnenkort weer verlengd.”

Hoe verloopt de samenwerking?

“Het samenwerken met mijn vader was niet altijd makkelijk,” vertelt Hans. “Hij was meer van de oude stempel. Had de oorlog meegemaakt en was heel zuinig. Ik zat vol nieuwe ideeën. Dat botste geregeld.” Tussen Jacqueline en haar vader is dat anders. “We lijken op elkaar, willen allebei nieuwe dingen proberen. Niet dat we het altijd eens zijn, maar dat kunnen we gewoon tegen elkaar zeggen.” Ook met Edwin verloopt de samenwerking goed. “We kennen elkaar al jaren en weten precies wat we aan elkaar hebben.”

Hebben jullie de taken verdeeld?

“In de loop van de jaren is een goede taakverdeling ontstaan. Jacqueline richt zich meer op de chocolade en de patisserie; ik houd me meer bezig met het brood”, aldus Edwin. Jacqueline: “Ik ontdekte mijn liefde voor de chocolade tijdens een stage in Brugge. Normaliter heb ik heimwee als ik van huis ben, maar daar voelde ik me thuis. Ik wilde thuis ook meer met chocolade aan de slag. Het duurde even, maar inmiddels verkopen we diverse soorten bonbons. Om het jubileum te vieren heb ik voor de eerste keer een chocoladeshowstuk gemaakt. Daarin heb ik onder meer een zwaan, onderdeel van ons familiewapen, verwerkt.”

Hoe hebben jullie de voorbije jaren beleefd?

“De afgelopen jaren waren niet makkelijk voor de bakkerij. Een zaak met één winkel kan eigenlijk niet als je kijkt naar de investeringen voor bijvoorbeeld machines. Het leveren van producten aan horeca en
bedrijven is daarom een belangrijke tak van het bedrijf. Tijdens de coronacrisis viel dat helemaal weg. Gelukkig was het in de winkel heel druk. Zo hebben we het verlies weten te beperken.” Edwin: “Een bezoekje aan onze winkel voelde voor bezoekers tijdens de lockdowns als een uitje.” Het betekent dat bepaalde investeringen moeten wachten. Maar er zijn ook lessen geleerd. “We hebben een looproute gecreëerd, waar mensen heel blij mee zijn. De tearoom, het terras en de saladebar kostte ons behoorlijk wat mankracht, terwijl het niet zo veel opleverde. Tijdens de coronacrisis hebben we met to-goproducten gewerkt. Dat doen we nog steeds. Mensen krijgen geen thee of koffie meer in servies, maar in een to-gobeker. Dat scheelt bovendien afwas. De saladebar hebben we geschrapt. We zijn een bakker en daar zijn we goed in. We moeten geen andere dingen doen. Er is genoeg lekkers om uit te kiezen!”

Doen jullie nog iets speciaals in het kader van jullie 125-jarig bestaan?

“Op 27 april, de officiële verjaardag van Bakker Out, hebben we gratis ijs uitgedeeld aan inwoners en bezoekers. Er zijn daarnaast diverse jubileumproducten gemaakt: een uitgave over de vijf generaties Out, een tas, bijzonder brood, koek en chocoladeparels. Voor de kinderen houden we een kleurplatenactie: de winnaar krijgt bakles. Daarnaast wordt een speurtocht voor de jeugd georganiseerd, met aan begin en eind wat lekkers. Het jubileum wordt het hele jaar gevierd.” 

Wensen voor de toekomst

De komende tijd zal er eerst pas op de plaats worden gemaakt, vertelt Hans. “Het is onzeker wat er op ons afkomt, wat betreft corona en de stijgende prijzen. Overigens moet je niet bang zijn hogere prijzen door te berekenen aan de klant. We leveren kwaliteit en ambacht, en daar wil men voor betalen.” Op het wensenlijstje staat in ieder geval het anders inrichten van de winkel, zodat meer ruimte ontstaat. Ook wil Jacqueline meer doen met de ijsverkoop. “We zitten hier echter op een eiland, in een rijksmonument. Alle centimeters zijn in gebruik. Uitbreiden kan niet. Daarom moet je goed nadenken over aanpassingen.”

Altijd op de hoogte blijven?