‘Hoevelaken-onwaardig’, noemen sommige klanten de nieuwe winkel van Bakkerij Toebast. “Ze vinden ons nieuwe interieur zó mooi dat het volgens hen niet meer bij het dorp past”, lacht eigenaar Dennis Toebast. “Maar binnen is het gezellig en warm. Dus onze winkel past perfect bij Hoevelaken. En bij ons. Deze ingrijpende verbouwing maakt ons klaar voor de toekomst.”
Door Linda van 't Land
Dennis Toebast en zijn vrouw Ciska leren elkaar kennen op de Vakschool Wageningen. Haar ouders hadden een banketbakkerij in Friesland; zijn ouders een broodbakkerij in het land van Maas en Waal. “Samen wilden we iets nieuws beginnen, dat echt van ons zou zijn”, vertelt Dennis. “We gingen op zoek in de regio tussen Zwolle en Den Bosch. Het werd Hoevelaken. In 1995 namen we de bakkerij over van Van Montfrans.”
Een overname met een gunfactor, denkt Dennis nog steeds. “Bakkerij Van Montfrans was een goedlopend bedrijf: eigenlijk te mooi voor ons. Maar de toenmalige eigenaar geloofde erin: een jong stel met allebei een bakkersachtergrond. Hij heeft ons de kans gegund. En dat is goed afgelopen.”
Corona
Dennis en Ciska Toebast met hun dochter Fabienne. “Zij is begonnen met chocolade maken en doet dat hartstikke goed.” (foto: Bakkerij Toebast)
In de eerste vijf jaar kent Bakkerij Toebast een explosieve groei. Een situatie, die het bedrijf momenteel opnieuw overkomt. “Het begin van corona was een rottijd”, zegt Dennis. “Maar om te ondernemen was het fantastisch. Alles in je ondernemerschap wordt aangesproken en komt bovendrijven. Natuurlijk was het schakelen: we gingen van acht naar vier winkeldames op de vloer en in plaats van twintig klanten in de winkel stonden er zes. We hebben tenten buiten gezet, zodat iedereen droog kon staan wachten. En we profiteren van onze locatie in een dorp: hier gunnen mensen elkaar wat en steunen ze de lokale middenstand. Corona heeft ons beslist geen windeieren gelegd.”
‘Corona was een rottijd, maar om te ondernemen fantastisch’
En toen ging de nieuwe winkel open. “Sindsdien is er helemaal geen houden meer aan”, aldus Dennis. “Onze dochter Fabienne is begonnen met chocolade maken en doet dat hartstikke goed. Vanuit de nieuwe winkel heb je volop zicht op het atelier waar zij staat te werken.” Our Chocolate Dream, staat er met grote letters op de muur. Een knipoog naar het feit dat Ciska Toebast er al jarenlang van droomde om zelf chocolade te maken, maar daar de ruimte en de tijd nog niet voor vond. Dat het een succesvolle aanvulling is op het bestaande assortiment, bewijst zij nu. “Rondom Pasen werd alles wat Fabienne maakte onder haar handen vandaan verkocht. We weten soms niet wat ons overkomt en moeten alle zeilen bijzetten.”
Blijven investeren
De tekst ‘our chocolate dream’ is een knipoog naar het feit dat Ciska er jarenlang van droomde om zelf chocolade te maken. Nu doet haar dochter dat (foto: Bakkerij Toebast).
Dennis en Ciska hebben samen twee dochters gekregen: Fabienne en Cosette. Jongste dochter Cosette is vooralsnog een heel andere richting ingeslagen, maar Fabienne is voornemens op termijn het bedrijf van haar ouders over te nemen. En dat maakte het voor Dennis en Ciska des te leuker om nog één keer flink te investeren in de zaak. “De vorige winkel zag er nog perfect uit: er zat geen krasje op. Mensen verklaarden ons voor gek dat we die wilden vervangen. Maar hij was wel twintig jaar oud. Ik ben nu 51 jaar en ik wilde niet nog een paar jaar aanrommelen om dan met een nóg oudere winkel te zitten. Nu we alles hebben aangepakt, heeft Fabienne een dijk van een winkel om haar toekomst mee te beginnen. En wanneer ze alsnog besluit om iets anders te gaan doen, dan zetten wij een bord in de tuin en hebben een zeer verkoopwaardig bedrijf. Je moet blijven investeren als ondernemer, nooit je tijd gaan uitzitten.”
Moodboard
De eerste plannen voor verbouwen dateren al van een jaar of vijf geleden. “Twee jaar later kwamen we op een vakbeurs in contact met Hanssen Interior Design, een multidisciplinair interieurarchitectenbureau. Hun werk sprak ons aan en samen hebben wij een moodboard gemaakt van onze gedroomde winkel. Daarvoor hebben we veel tijd genomen. Het architectenbureau kwam met de mooiste voorstellen; voor ons moest het vooral praktisch en werkbaar blijven.”
‘Alle verlichting is op het product gericht, waardoor ons assortiment eruit knalt’
Begin 2020 ligt er een volmaakte tekening en is de familie Toebast klaar om alle materialen uit te zoeken. Ze hebben inmiddels Redie aangewezen als interieurbouwer en diverse lokale vakmensen bij de verbouwing betrokken. “En toen kwam corona”, zegt Dennis. “We konden vrijwel nergens meer terecht, terwijl we na de bouwvak wilden beginnen. Dat werd januari 2021. We hebben gewacht totdat alle leveranciers de benodigde spullen echt in huis hadden. Vanaf dat moment hebben we een aantal weken vanuit een noodwinkel gewerkt. De lockdown van dat moment, voor niet-essentiële winkels, was tijdens de verbouwing overigens een geluk bij een ongeluk: we hoefden nergens rekening mee te houden en hadden alle ruimte. De aannemers konden hun busjes en containers vlak bij de winkel zetten en lekker doorwerken. Op 8 maart zijn we weer open gegaan.”
Voortraject goed voorbereid
Vanuit de winkel kunnen klanten zo het chocolade-atelier in kijken (foto: Bakkerij Toebast).
Het is een ingrijpende verbouwing geweest. Om naast het chocolade-atelier ook een koffie- en theesalon te kunnen openen, wordt een naastgelegen pand van veertig vierkante meter bij de voormalige winkel betrokken. De oude buitenmuur wordt volledig vervangen, net als alle riolering, binnenmuren, vloeren, plafonds en elektra. “We hebben een akoestisch plafond laten plaatsen om galm en geluidsoverlast tegen te gaan. Dat betekent dat het plafond wordt gespoten en dat je vooraf dus heel goed moet hebben uitgedacht wat je achter dat plafond wilt wegwerken. We hebben veel tijd besteed aan het voortraject en dat betaalt zich uit op dat soort momenten.”
Toch gaan er ook dingen mis, hoe goed je er ook over nadenkt. “Er kwam een nieuw wandmeubel binnen, dat veel te groot bleek voor de plek waar het moest komen te staan. Je kon niets meer van de koffiecorner erachter zien. Ik heb er, tot afgrijzen van de architect, meteen een groot gat in laten zagen. Ik vind dat je tijdens zo’n proces van verbouwen je fouten moet durven toegeven en meteen naar oplossingen moet zoeken. Ik wil niet jarenlang tegen een meubel aankijken dat me eigenlijk niet zint. Ik ga liever rationeel met dit soort tegenslagen om.”
Lichtplan
Foto: Bakkerij Toebast
Dennis noemt de nieuwe winkel een ambachtelijke bakkerswinkel met een moderne uitstraling. “Ik vind het een tijdloze winkel geworden”, zegt hij trots. “Een belangrijk uitgangspunt was dat wij bediening er voor honderd procent in wilden houden. We zijn een klantgericht bedrijf. Dus zelfbediening en snelkassa’s: daar geloof ik niet in.”
De vitrines met gebak en broodjes zijn afgewerkt met bladen van zwart composiet. De eilanden in de winkel zijn groen en hebben witte, marmeren bladen. In het meubilair zijn rolstokken verwerkt en veel hoeken zijn afgerond: een knipoog naar het proces en de rondingen van brood. Klanten die binnenkomen, lopen direct tegen de vitrine aan waar in twee lagen het gebak wordt gepresenteerd. “Dat zagen we meteen terug in de omzet”, aldus Dennis. “We hebben bovendien veel aandacht aan het lichtplan besteed. De klant staat eigenlijk in het donker. Dat merk je niet, maar alle ledverlichting is op het product gericht. We hebben wel 75 spots hangen. Daardoor knalt het assortiment er echt uit.”
‘Je moet bereid zijn je kinderen fouten te laten maken, anders leren ze er niets van’
In de salon is een schuifraam gemaakt, zodat je op z’n Italiaans ook een koffie kunt bestellen die je buiten opdrinkt. “Maar het is meteen een perfect uitgiftepunt voor bestellingen rondom Pasen of de kerstdagen”, glundert Dennis. Niets lijkt in zijn nieuwe winkel aan het toeval te zijn overgelaten; overal staan de puntjes op de i. “Met de opening van de nieuwe winkel hebben we ook onze huisstijl een ingrijpende update gegeven. Het logo is gemoderniseerd en de complete verpakkingslijn is aangepast. Ons brood heeft nu een paarse verpakking, bij banket en chocolade hoort zwart en zilver.”
Opvolging
Foto: Bakkerij Toebast
Dat hun dochter inmiddels zin heeft om de zaak over te nemen, bezorgt Dennis een dubbel gevoel. “Enerzijds weet ik dat ik daardoor ‘levenslang’ heb”, lacht hij. “Anderzijds zijn we er natuurlijk razend trots op. We vinden het geweldig dat zij ons werk wil voortzetten. Ik heb alleen wel gezegd dat ik nooit iets samen met haar wil doen. Mijn vader is inmiddels 82 en helpt nog steeds mee in de zaak. Dat gaat goed, omdat hij zich nooit ergens mee heeft bemoeid. Ook niet als hij zag dat het fout zou gaan. Ik hoop dat ik dat ook in me heb. Je moet bereid zijn om je kinderen fouten te laten maken. Anders leren ze er niets van.”