Eikelwijs

4 augustus 2015

Hij is stoer. Type ruwe bolster, blanke pit. Nogal eens een grote mond, waar meer uit mag komen wanneer dat juist zinvol is. Herkent onderweg naar ons vakantieadres wegen en afslagen, waar hij met zijn vrachtwagen is geweest. Althans, in zijn computergame Euro Truck Simulator. Hij is bijna 20 jaar. Mijn zoon. Mijn trots.

Op de echte weg, op zijn motor, ziet hij weinig gevaar. Branie is zijn tweede naam. Iedere keer weer is er die discussie over zijn pak en zijn laarzen. Het jack vindt ie wel genoeg. Zelfs nu zijn motorvriend pas onderuit ging. Met alleen zijn jack aan. Dat zag er niet fijn uit. Hoeveel krantenberichten en YouTube filmpjes we ook laten zien, toch weer niet die laarzen en broek aan. Hij gaat zijn eigen weg. Zou het een ondernemer in de dop zijn? Hij is er eigenwijs genoeg voor.

Tja, eigenwijs. Dat is anders dan sommige ondernemers die ik tegenkom. Die steeds opnieuw vertellen wat iedereen fout doet en dat zij zich mooi niet laten leiden door trends. En die tegelijkertijd de hele wereld aanklagen, omdat hun omzet achterblijft. Ik noem ze eikelwijs.

Eikelwijs ben je als je je niet meer ontwikkelt en het toch altijd beter weet. Als je uit de eikenboom gevallen bent en er dus geen beweging meer in je zit. Als je bedrijf in de herfst van zijn bestaan is en de rot er waarschijnlijk al in zit. En als je dat zelf - vreemd genoeg als één van de weinigen - nog niet door hebt.

Mijn zoon. Die is lekker eigenwijs. Ook zoals hoe hij zijn logistieke opleiding doorloopt. Hij is weer over naar zijn volgende schooljaar. Dankzij een eindsprint met halsbrekende toeren. En dan: “Chill man, ik wist allang dat ik overging.” Over branie gesproken.

  • Met eigenwijze groet,
  • Hanno Spanninga

Altijd op de hoogte blijven?